Dit jaar zijn we met 42 Domstad-ers afgereisd naar de witte wereld. De weekgroep was dit jaar zelfs iets groter dan de weekendgroep. Bij aankomst is de weekgroep meteen getrakteerd op prachtige pistes en blauwe lucht met een heerlijk bergzonnetje. Dat zag er fantastisch uit. Genieten voor de weekers en de weekenders konden niet meer wachten. Woensdagavond of donderdagochtend werd de weekgroep vergezeld door de weekendgroep.

Niet iedereen had het beste reismoment uitgekozen. Zo zijn wij in een heuse sneeuwbom terechtgekomen (die eerst misschien ook in Nederland zou vallen, maar die uiteindelijk in Duitsland net over de grens terechtkwam). Met als gevolg een autobahn met al snel meer dan 10cm sneeuw, geschaarde vrachtwagens die de hele snelweg blokkeerden en daarna een begeleiding van een politie-escorte die moest voorkomen dat men harder dan 60 à 70km/u zou gaan rijden door de sneeuw. Inmiddels zagen wij al foto’s verschijnen in de app-groep dat de eerste weekenders zich bij de week-meute hadden toegevoegd. Stonden wij een beetje te genieten van de verkeerde sneeuw. Na een pauze was de auto weer volgeladen en ook wij hadden ons opgeladen bij de ‘Golden Lotus’, een Chinees volgens het boekje. We weten nog steeds niet waarom, maar na de Chinees vond de navi het ineens een goed idee om ons terug naar Nederland te navigeren. Op een gegeven moment vroeg ik aan Jelmer (aka koning shotjes) hoever het nog naar Serfaus was. Toen de afstand van google.maps opliep wisten we dat er iets niet klopte. Na wat gescheld en gelachen te hebben als twee boeren met kiespijn, corrigeerden we onze fout. “Zullen we het vertellen van onze ‘kleine’ D-tour?” Het leek ons beter als we slapende Mark achterin maar in het ongewisse lieten, maar Mark vroeg meteen “wat willen jullie niet vertellen?” Onze ETA bij ons hotel werd iets later dan gehoopt en ons nachtje iets korter, maar ook wij zijn veilig in Serfaus gekomen. En zo had ieder z’n eigen reisverhaal.

De woensdag was een lekker dagje! Iedereen checkte in, hees zich in zijn/haar ski-outfit, boekte een depot indien gewenst, ging de skilift in en er was zelfs een lekker zonnetje aanwezig. De groep verspreidde zich een beetje over het gebied. De laatste afdalingen van de dag waren gemaakt, er werd nog een Weizen gedronken in de Paraplubar en dan was het tijd voor dé groepsfoto. Dit jaar zat er o.a. in de goodiebag voor iedereen een Domstad-rode polo, die mede was mogelijk gemaakt door de opslagman.nl. Dit rode kledingstuk of iets anders roods/bonts maakte het weer een vurige ‘sporters groepsfoto’. Dit was ook het moment om de partybag, als aanvulling op de goodiebag, uit de delen. De goodiebag waren de wintersport essentials, zoals: de polo, lippenbalsem (met SPF30), handwarmers, ricola’s voor de keel en veel meer. De partybag waren de party essentials om goed voor de dag te komen in de aprèsski. De eerste avond vierden we het 25e jubileumjaar van Domstad met ‘Touch of gold’, daarna was het ‘Glow in the snow’ (met lichtgevende breaksticks) en als laatste thema was het ‘Red bandits’ waarbij allen een Domstad rode hoofdband hadden gekregen. Een feestje kon er gemaakt worden en een feestje is er gemaakt. Met als huzarenstukje dat DJ Ro zowel in Serfaus twee keer mocht shinen bij de Patschi, maar ook in de Hackl’s Kaller in Fiss op vrijdag. Die laatste was zelfs tot 02h30.

Ook in de appartementen was het genieten. Elke ochtend verse broodjes, vers gebakken eitjes en alles onder het genot van het lied “Guten Morgen Sonneshein” (of in ieder geval was dit bij ons het geval). Gezellig met elkaar om de ontbijttafel in de mooiste thermo, pyjama of een halve outfit van de avond ervoor. Ook in de avond boden de appartementen gezelligheid voor een biertje, een pokerrondje of gewoon even rustig bijkomen/opladen voor de volgende Patschi ronde.

De laatste ski-/boarddag kon niet beter; het was Kaiserwetter!!! Geen wolk te bekennen en perfecte sneeuw! Wat een bevoorrecht genot! Menigeen vond ook eens een Jelmer-shotje in een broek- of jaszak en had een extra geluksmomentje! Het hoogste punt werd nog even aangedaan door ons; dé Masnerkopf 2828m. Ons groepje had besloten om links op de kaart te gaan koffiedrinken. Tijdens deze opwarmer werd besloten om op aanrader van google te gaan lunchen bij Genussrestaurant Zirbenhütte. Dit lag alleen helemaal op de rechterkant van de skikaart, dus helemaal aan de andere kant van het skigebied. Dat werd nog even door skiën/boarden. Het maximale is weer uit de dag gehaald. Wat is buitenspelen (in de Alpen) toch lekker!

De laatste avond hebben we traditioneel afgesloten met een gezamenlijk diner onderaan de piste incl. de uitreiking van de Bingo! (Ik heb gehoord dat er nog een traditie gestart is dit jaar; namelijk die van het dragen van een onesie. Dus de groep van volgend jaar, bereid je maar alvast voor!) Voor degene die er zin in hadden, die zijn nog één keer naar de Patschi gegaan of zelfs nog een ronde verder naar de George Pub.

Bovenstaand is slechts een deel van de vele verhalen. Er waren vele mooie belevenissen en onvergetelijke momenten. Het was een mooi gebied maar vooral een fantastische groep; wat een geslaagde wintersport! Tot volgend jaar!!

P.S.  De vraag is niet of je meegaat, maar hoe lang je meegaat; week of weekend 🙂